خسته ام از آرزوها ، آرزوهای شعاری شوق پرواز مجازی ، بال های استعاری رونوشت روزها را ، روی هم سنجاق کردم : شنبه های بی پناهی ، جمعه های بی قراری

عاقبت پرونده ام را ، با غبار آرزوها خاک خواهد بست روزی

باد خواهد برد باری روی میز خالی من

صفحه ی باز حوادث در ستون تسلیت ها

نامی از ما یادگاری

( قیصر امین پور)

بلند ترین فریاد سکوت است

امروز از دیروز به مرگ نزدیک تریم به خدا چطور؟

شکسته های دلت را به بازار خدا ببر، خدا، خود بهای شکسته دلان است